qovğa

qovğa
is.
1. Gurultu, patıltı, çaxnaşma. . . Əsədin bütün kəndə qovğa saldığına və bununla bərabər öz günahını yenə də düşünməməyinə acınıb <müəllim> dodaqlarını çeynəyərək, şəhadət barmağını ona tərəf silkələyib hədələdi. B. T.. // Dava, davadalaş, tutuşma, vuruşma, dalaşma, qalmaqal. Aləmə şuriş salıbdır, fitnəyə, qovğayə bax. H. x.. Gün batdı, hər kəs öz evinə və mənzilinə qayıtdı. Şuriş və qovğa sakit oldu. M. F. A.. İki qardaş arasında olan didişmələr get-gedə uzandı; axırda bir qovğa şəklini aldı. A. Ş..
2. Bəla, müsibət; macəra, hadisə. Bu müşəxxəsdi ki, eşq aşiqə qovğa gətirir. X. N.. <Üçüncü şirazlı:> Bir belə bəlalara düçar olan, başı qovğalar çəkən, əlbəttə, gərək intiqam fikrini başından çıxarmaya. Ə. H.. <Camal bəy:> . . Mərd kişinin başı qovğada gərək, deyərlər. N. V..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • qovğa — ə. 1) hay küy, gurultu partıltı; 2) döyüş, vuruş, dava; 3) macəra, müsibət. Qovğayi eşq eşq qovğası, eşq macərası …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • şurişü qovğa — f. hay küy, küy qalmaqal …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • cidal — is. <ər.> Dava, döyüş, qovğa, vuruş (çox zaman cəng cidal şəklində işlədilir). Əcəl köynəyini geyib əynimə; Cəng cidalın güzarına gəlmişəm. «Koroğlu». Dönər günəşin atəşə, saç qərbə, şimalə; Topla nə gücün varsa, giriş qəti cidalə. C. C..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cəncəl — 1. sif. Qarışıq, dolaşıq, davalı, qalmaqallı, şər. <Dilara Ağagülə:> Nə üçün bütün bu cəncəl işlərdə gərək həmişə sən iştirak eləyəsən? Ə. M.. Fotoqraf. . özünü cəncəl işlərdən uzaq tuturdu. . S. Vəliyev. 2. Davakar, qalmaqalçı, öcəşkən,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • didişmə — 1. «Didişmək»dən f. is. 2. is. məc. Dava, qovğa, çəkişmə, çeynəşmə, boğuşma. İki qardaş arasında olan didişmələr get gedə uzandı. A. Ş.. Didişmə düşmək – vuruşma, döyüşmə baş vermək, qovğa düşmək; // bir birinə macal verməmək, boğuşma düşmək, bir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mərəkə — is. <ər.> 1. Səs küy, qışqırıqbağırıq, qalmaqal, hay küy, qovğa, qiyamət. Mərəkə qopmaq. – Otağa böyük mərəkə düşür, qızlar başlayırlar ağlamağa. C. M.. Vay o gündən ki, bir arvad iş görəndə döşlük taxmaya, Gülsabah bunun üstündə yekə bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ucalmaq — f. 1. Daha da yüksəlmək, qalxmaq, yuxarıya doğru artmaq. Suyun səviyyəsi xeyli ucalmışdır. Binanın divarları gündəngünə ucalır. // Uzaqdan görünmək (uca şeylər haqqında). Artıq Şuşa şəhəri görünür, Xanqızının ağ imarəti ucalır. S. R.. Torpaq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pəğləşdirmək — (Axalsxi) viran qoymaq. – Qovğa zamanı kəndimizi yandırıb pəğləşdirdilər …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • həngam(ə) — f. 1) dalaşma, qovğa; 2) izdiham, yığnaq; 3) döyüş meydanı f. 1) zaman, vaxt; 2) fəsil, mövsüm …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • niza’ — ə. çəkişmə, qalmaqal, qovğa …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”